Taş, toprak fark etmez kabrim?
Ne mermer, ne de taş istemem.
Toprak kabirlerde o sevdiklerim,
Başucuma, ulu bir çam dik yeter…
Zira binlerce yıl aynı kabrimde,
Kül, kömür, toz, toprak olacağım.
Belki başkasına ait mülkiyeti de,
Benden sonrası, ben olmayacağım.
Ödül mü ceza mı, bana bu hücre?
Belki bir saraydır, belki de zindan.
Kimine kuyudur, saray kimince,
Ya bir aslan yatar, ya da bir yılan…
Sevaplar, günahlar, mihengin olur.
Ya ışık havuzu veya karanlık,
Ya derin uykuda uyuyorsundur,
Daraldıkça daralır, ya bir ferahlık.
2025
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!