Sabah olmaz gecede, aydınlığı beklerken,
Bilmem niye sallanır, acep bu çam dalları,
Ellerimde elleri, için için yanarken,
Bilmem neyi söylerler acep bu çam dalları,
Bir gidenin ardından, ayrılık bestesi mi?
Yoksa inleyenlere hep şifa mı dilerler.
Yoksa bu sallanış yürek tesellisi mi?
Bilmem ki gece gündüz neye secde ederler.
Yüzüne eğilerek, dilerken nefesini,
Boynuma dolanırken, sevgi dolu kolları,
Gözyaşlarım yıkarken, çöken sabah sisini,
Sanki hiç üzülme der bana bu çam dalları.
Y
Ayten OcakçıKayıt Tarihi : 19.3.2010 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sene 1960, Etfal Hastanesi'nde hasta yatan yavruma...
TÜM YORUMLAR (1)