Cam’da Şiiri - Rifat Akpınar

Sabah kalkıyorum,
dışarısı buz kesmiş,
Cam buharlı, içerisi sıcak ama
kalp donuk.
Koyuyum bi kahve,
yakıyorum bir cıgara,
cam bana bakıyor ben cama.

Bir mesaj, bir haber sabırsızlıkla,
gözüm uzaklarda,
Kuşlarda uçmuyor,
ne haber getireceklerse sanki.
Uzakları görmek zor artık,
sadece karşı binaya kadar görünüyor,
gerisi beton.

Belki kapı çalar birgün,
buralar bayram olur,
O kahve iki olur,
o camdan beraber seyrederiz karlı havayı.
Keşke şöyle olsaydı deriz,
keşke seninle olsaydı yada.

Sonra yarın olunca gidersin sen,
ben bakarım ardından,
Yine otururum o cam’ın kenarına,
Alırım kahvemi, yakarım cıgaramı,
Ben cama bakarım, cam bana..
Hep olduğu gibi.

Rıfat Akpınar | 06.01.2019