Arabalar vızır vızır, beşinci viteste eli kaptanın
Geçiyor bir çam ağacını, pervasız
Kimse görmüyor ki, dalındaki kuş yuvasını,
Oysa yeni düşürmüş kuru ve iğneli yaprağını,
Yer saçılmış kozalağa bak, sanki mancınıkla fırlatılmış!
Yeşil içinde başka bir yeşil sanki; kimse tanımamış onu, bilmemiş
Dallarının tuttuğu şu yuvayı, yani düşünüp de öksüz yavruları
Anaç bir kartal gibi yaprağını sarıp, kucaklamış.
Şu çam ağacı var ya; nasıl da dalmış işine gücüne,
Öylesine yüce ki amacı; aldırmıyor şu gelen geçene,
İnsan dedikleri o'na göre, bir toz bulutunun sahibi,
Arabayı kim sürüyor, vites ne, kaçla gidiyor;
Zaten takmıyor bunları kafasına.
07.07.1999 / 23.55 - 2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 20.1.2008 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğanın sesi ve görüntüsünü alabilirsek ne mutlu, biz görmesek de doğa, en duyarlı hareketlerini sürdürüyor olacak gibi... Gözleme dayalı bir şiir örneğini sunalım... Saygılarımla...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!