insanları görmek istiyorum
ayak izlerim kalmasın
tatmak istiyorum
kokumu duymasınlar
bir defa gördüm
ya da gördüğümü sandım
sarıldım hissettim
en tepede bir ırmak
içinde buz gibi bir su
öyle girince alışmıyorsunda
öyle bir soğuk ki
hiç güneş değmemiş gibi
usulca yürüdüm
ürkütmek istemedim
o kadar narin o kadar kırılgan ki
aldım kollarımın arasına
kokladım o cennet kokusundan
kapattım gözlerimi
sarıldım, sarıldım
hiç bırakmayacakmışçasına
bir buse kondurdum yanağına
gözlerine baktım
kaçırdı gözlerini
sımsıkı tuttum ellerinden
bırakma dercesine
ama nafile
üşüyorum
hava kararıyor
akıp gidiyor kollarımdan
gözlerim açıldı hafiften
yine başardın
rüyaymış meğer
bir deniz kızı geçti
çekilmez ömrümüm en güzel sahnesinden
Kayıt Tarihi : 12.4.2017 08:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!