Çalma Bir Daha Şiiri - Berk Sezer

kapıyı çaldığın ilk günler var ya hepsi aklımın ucunda sanki dün gibi ne güzel günlerdi. Bazen seviniyor bazen de üzülüyorum o zamanlar zil çaldığı vakit kapıyı açmak kolaydı tabi, her zil sensin diyerekten heyecanlanıyordum ama nerden bilebilirdim ki bir gün bunun zamanla acıya, özleme dönüşeceğini; artık o kapıya yaklaşamaz oldum. Zilin sesini duymak bile istemiyorum. Gün geçtikçe kötüye gidiyorum. İnanmazsın, bir gün uykuya dalıyorum, rüyaların içinde çırpınıyorum tabii biri çok farklıydı; kapı görüyorum sürekli çalınıyor ama açan kimse yok, kırılacak şiddette tekmeleniyor ve homurtu sesleri karışıyor birden uyanıyorum. Etrafıma bakınıyorum, düşünüyorum, aklıma geliyor. Galiba sendin. Ölüm kapıyı çalıyor dedikleri bu olmalı. O kapıya senin elin değmişti yaklaşmamam gerek biliyorum ama artık açmanın zamanı geldiğine inanıyorum ve o cesareti kendimde buluyorum.