Çalkantılı İklim Şiiri - Ümran Tokmak

Çalkantılı iklimin ruhta azap dönemi
Alaborayım şimdi yutu verdi serinler
Firari uykularım yalvarırım dön e mi
Yastığa hasret kalmış bir hummalı ser inler
Çığlıklar kopar gelir sızlaşır elim elim
Irgalanır dallarım tutmaya ermez elim

Kederin yumruk gibi dursa da boğazında
Matemin saklı kalsın at artık mendilleri
Gürleyip coşmasanda derdini boğ azında
Şiirle de iç geçir konuştur men dilleri
Budamaya kalkmadan bindiğini satırla
Belki bir kaç kelime belki bir kaç satırla

Bir ormanı yakıyor bir kibrite değmeyen
Böylemiydi ahtımız söylesene seninle
Kollarım kökten kırık yaram derin değme yen
Acımı içinde duy bir kere de sen inle
Kaotik ritimlerde dans eder bir dizine
Kiminin bağrı kanar nüzül iner dizine

Gözümü boyar mıydın olsa idin kalemsiz
Çeyiz dizen ellere yakıştıran silahı
Dermansız derde tutul yaran azsın kal emsiz
Kurtulalım illetten; Ey Allah'ım sil ahı
Varsın aklım ermesin bu mantık bu kavrama
Ben köyümde yapayım çapa kazma kavrama

Keşkenin önemi yok eyvah demek yararsız
Şu canın bedenine üç beş günlük kirâcı
Düşürdüğü hallere sırıtırken yar arsız
Tertemiz düşlerimi buladığı kir acı
Kanını dondur sa da gözleri iliğinde
Emre âmade eller düğmeler iliğinde

Ruhunu hırpalayan öfkeye olma tutsak
Biraz da aklına ver ey gönül sen kulağı
Yaradanın ipine sarıl yakala tut sak
Yollarına gerse de parçalanır kul ağı
Takılıp kalır aklın Hira'daki desene
Medet bekleme kuldan Allah Kerim desene