Çalkantılar
bodrum katından Hiralar devşiriyorum
annemin Latince Yasin okuyuşundan
bize ne olduysa böyle burada sevgilim
anlamadık bir somonun eve dönüşünü
yine de şükür dedim bir yenilgimiz var elde
kapılardan sığmayan eşya tedirginliğinde
duvara asılı tekliye sürülmüş gibi ölüm
aç bir misafirdir kanserli evlerinde
bekleyen ve tesbih çeken
annemizin yanaklarından öpmek için
bir ölüye ne giyse yakışır dedim
bundan dolayı özür dilerim
Kayıt Tarihi : 26.4.2013 17:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Karakuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/26/calkantilar-3.jpg)
Anıp boşuna yakmakmı çırayı... M.S
Sayın Hikmet Çiftçi; size aynen katılıyorum. Kısa bir şiir, olmasına rağmen, o kadar çok anlam ifade ediyor ki, şairi ölüm karşısında ki soğukkanlılığından dolayı neredeyse tebrik edeceğim.
MISRALARIN ARASINA GİZLENMİŞ OLAN BAZI KELİMELER SOĞUK VE CANSIZ GİBİ GÖRÜNSE DE
acıyı tadıp ölümü hissediyoruz.
Ölüm belkide yaşamanın başka bir adıdır kimbilebilir ki. yüzü soğuk işte. Konduramıyoruz hiç kimseye.
Belki bir daha gelmem o yüzden son sözlerimi bırakmak istedim şiire.
TÜM YORUMLAR (12)