Çalışıyorum İşte. Şiiri - Savan Günay

ÇALIŞIYORUM İŞTE YAŞAMAYA

çalışıyorum işte yaşamaya......
akşam olunca kuruyorum sofrayı
bir ben, bir duvar
birde arkadaşımız var..
tanıdık bir sima aslında
bildiğiniz, 35 lik rakı
hani fiyatı ve tadı hep değişen
adı değişmeyen rakı....
bu üçlü hiç değişmiyor..
misafirler geliyor gidiyor,
geceler uzuyor,
akrep yelkovanı kovalıyor
bazen arada bir buluşuyor....
ama bu üçlü hiç değişmiyor....

çalışıyorum işte yaşamaya.....
sabah olunca cam açılıyor,
önce koca bir dil çıkarılıyor yaşama,
yaşam,kendini bir şey zannetmesin diye...

sabahı öğlen takip ediyor,
yine vıcık vıcık binbirsurat,
yine umar, yine çıkar salyaları

çalışıyorum işte yaşamaya.......
caddede bir dilim ekmek için
buz kesen soğuga direnen simitçi
biraz ötesinde akşama hangi kadının ayağına
şarap dökeceğini düşleyen adam
aslında ikiside adam...
iş adam olmamakta galiba......

çalışıyorum işte yaşamaya
sevgisizler,umar,çıkar avcıları arasında
rakıyı sek koyuyorum bazen
vıcık vıcık insanlara inat........

Savan Günay /ankara 1997