Çalışıyorsun Sen

Sen köşede kıyıda unutulmuş
Dağ başında kalmış birisin
Bunca yokluk çekersin
Yine de şikayet etmezsin
Bu benim kaderim mi demezsin
Çünkü sen bir öğretmensin
Sen dağ başında olmazsan eğer
Şehirdeki nasıl rahat edecek
Senin aradığın tek şey
Çalışmak yine de çalışmaktır

Bir bakıyorum kızgın güneştesin
Tozlu yolda saatlerce yürüyorsun
Kazma kürek vuruyorsun kan ter içinde
Oynuyor gülüyor güldürüyorsun
Bağrına basıyorsun minik yavrularını
Birde bakıyorum üzgünsün ağlıyorsun
Soruyorum derdin nedir diye
Ben kendime ağlamıyorum
Okulsuz köylere öğretmensiz okullara
Yoksullara zavallılara ağlıyorum diyorsun

Birden bire haykırıyorsun
Avazın çıktığı kadar
Hayır hayır bu millet böyle kalamaz diyorsun
Gözlerinin önüne baş öğretmenin geliyor
Hatırlıyorsun Ata’nı Atatürk’ünü
Güven duyuyorsun hız alıyorsun Ondan
Ve sonrada kollarını açarak
Koşuyorsun yolsuz ışıksız köylere
Vatanım Anadolu’m diyorsun
Çalışıyor çalışıyor
Ve yinede çalışıyorsun sen