Yirmibeş sene hastanede çalışırken
Onlarla güldüm, onlarla ağladım
Eve geldim yorgun argın
Yatağa uzanıp derin uykuya daldım
Uzun yorucu yıllardan sonra
Emekli olup eve oturdum
Akşam oldu gece yatakta uyurken
Rüyamda acıları, feryatları duydum
Düşündüm taşındım ne yapayım diye
Evime bilgisayar aldım ADSL taktırdım
İnternet dünyasında avare dolaşırken
www antoloji.coma takıldım
Kimi aşk, kimiside sevda diye koşturur
Baktımki hastalardan söz eden yok
Hele organ ve kan bağışından söz eden bulunmuyor
Bende organ ve kan bağışı destek grubu kurdum
Dedim elbette gelen çok olur
Kimisi koştu geldi oturdu
Kimisi şöyle bir uğrayıverdi
Kimiside habersiz kaçıverdi
Gelenlerle sevindim çocuklar gibi
Gidenlere üzüldüm yavrusunu yitirmiş ana gibi
Turhaniyem dedim ahmak işin neydi
Yağcılık yapmak varken; hastalarda neyin nesi
Beni organ ve kan bağışında boynu bükük bırakanlara ithaf olunur
14.12.2206 internet kafe ANTALYA
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!