Çalışanı severim Şiiri - Tuncay Akdeniz

ÇALIŞANI SEVERİM

Haram mal insanı derbeder eder
Emek verip çalışanı severim
Haydan gelen derler vayına gider
Helâlinden oluşanı severim

Bütün altın olsa dünyada varın
Hakikatı bilmek en büyük kârın
Servetiyle helak oldu o Karûn
Hakkı için uğraşanı severim

Bu dünyanın doğum ölüm gerçeği
Mevsiminde açar gülü çiçeği
Sözü bir olmalı erin yüreği
Dilde doğru konuşanı severim

Deli derler bakıp,bakıp gülene
Cahil derler çağrılmadan gelene
Yanlış derler öğrenmeden bilene
Cehaletle savaşanı severim

Mazlumun akmasın gözünün yaşı
Bitsin artık ölüm kalım savaşı
Başlasın dünyada dostluk yarışı
Kardeş kardeş barışanı severim

Manevi değerden yoksun özümüz
Dünya maddesine doymaz gözümüz
Eğriye karıştı her bir düzümüz
Doğru için yarışanı severim

Atandan emanet bu bayrak sana
Sahip çıkmalıyız güzel vatana
Ser veripde sır vermesin düşmana
O kahraman nuru-şanı severim

Tuncayım hatamın farkına vardım
Belkide insanın kalbini kırdım
En büyük iyilik düşküne yardım
Hatır sorup danışanı severim

Tuncay Akdeniz