Çalış Kardeşim Şiiri - Ali Ertekin

Birgün konuşmuştum amele beyle
Dedim: “İşin nasıl? ” Dedi ki: “Böyle.”
Dedim: “Bir şey sorsam? ” Dedi ki: “Söyle.”
Dedim: “Tahsil var mı? ” Dedi ki: “Yok yok.”

Dedim: “Memleketin? ” Dedi ki: “Zara.”
Dedim: “Yevmiyen? ” Dedi ki: “Yirmi lira.”
Dedim: “Evin var mı? ” Dedi ki: “Kira.”
Dedim: “Bekar mısın? ” Dedi ki: “Yok yok”

Dedim: “Şehirde misin? ” Dedi ki: “Köy”
Dedim: “Zengin misin? ” Dedi ki: “Ney? ”
Dedim: “Ağa mısın? ” Dedi ki: “Vay! ”
Dedim: “Tarlan var mı? ” Dedi ki: “Yok yok.”

Dedim: “Kaç nüfussun? ” Dedi ki: “On.”
Dedim: “İşin çok mu? ” Dedi ki: “Son.”
Dedim: “Ne yiyeceksin? ” Dedi ki: “Zam.”
Dedim: “Sigortalı mısın? ” Dedi ki: “Yok yok.”

Dedim: “Almanya’ya…” Dedi ki: “Hıllet.”
Dedim: “Yazılsana.” Dedi ki: “Rüşvet.”
Dedim: “Darıldın mı? ” Dedi ki: “Sen git.”
Dedim: “Dayın var mı? ” Dedi ki: “Yok yok.”

Dedim: “Başka iş bul.” Dedi ki: “Cahilim.”
Dedim: “Torpil yaptır.” Dedi ki: “Sefilim.”
Dedim: “Patron nasıl? ” Dedi ki: “Çok zalim.”
Dedim: “Çaresi ne? ” Dedi ki: “Yok yok.”

Dedim: “Bu hayat mı? ” Dedi ki: “Kahır.”
Dedim: “Köyüne git.” Dedi ki: “Hayır.”
Dedim: “Ertekin’in? ..” Dedi ki: “Şair.”
Dedim: “Tanır mısın? ” Dedi ki: “Yok yok.”