Çalıntılı Çalakalışın

çalınan bir gidişin şerhiyim
sayılarla gitmelerin kaldırımındayım
gitmişse bir kere
neyi çarpsan işlem tam değil
umut eksi
bizden bir parça nemli bulut artı
akan damlalar payda
ve yüreği yakan canhıraş sonuç

hıçkırıkların hiç kırıklarında
ayrılığın kırk ayağı dolanır
belki gelirin ilk sayfası açılır
bir cümlede takılı kalır kavuşmanın plağı
hep sen
hepten sen

acıtan bir masalın orta klişesinde susan sen
bizim şarkımız çalınsa da sen çalınmıyorsa manasız
aşkımız cümle dışı unsur olarak kalır kalakalışlarda
sıradan ve can yakan her şeyin silinmişliğinde
yeniden yazılacak defter de yoktur
en arka sayfada “hani”ler vardır
ıssız,isimsiz,sorgusuz anların deniz anasısın
ben deniz
kirlenmişim aşk atıklarından
alıntılı bir sen temizler her şeyi
göz göze geldiğimiz anın fotojenlerinde zenliğin büyür
ben büyücü
iksirimden hüzün vaat etmekteyim
çeler gönlümü haykırışlar
seni anımsatan her şeyde nemlenir bulutlarım
yaryüzüm yok gayrı
benim için ağlayacak sen yok
ben yok, yok yokların soy özünde
çelimsiz boşlukların hoşluğunda hoşçakallar çakal
çale kalem bir huzurun uçurumundayım
hatıraların tutar nefessiz kaldığım her anda
sana dair şeylerin kıskacında böler beni bilinmezlik
kabusun çellosu çalar türküye benzemez hıçkırığım
geceler sabahtan önce geceler beni
içi içine çeker girdap
çalıntılı gülümseyişlerle hayata yamalanır ömrüm
uzaklarına uzar, ummalarım
gitmişsin bir kere uzar ummanım
Elde kalan anılarının beyaz köpüklerinde arındın
su içre suya aşk, aşk içre aşka su olsam ne fayda
bir kere gitmişsen iki etmez bende kalışın