Çalıntı şehirlerim Şiiri - Serkan Doğan

keskin suları bıçaklanan deniz
uçurum kokuyordu dalgaları
dağlanan dağların kederini
toplasan ne eder kime ne
yoz bir inanıştır şimdilerde;
kan lekesi, kılıç yarası işlemez
güzel sevene zengin olana
kimliğini yitirdim şimdi o aşkın
bize düşen yazılmaktı
tufan oldum koptum, bedenim alabora
bir yelken açtım okyanusa
namlum doldu yalanla.
sevinç devşiren, düşlerde güçlenen
bir ırmaktım,
ve zaman bıraktı tortusunu üzerime
tetiklendim ölesiye
örselendi aklı selimim
akar karışırım dağa taşa
akraba olurdum yoldaşa
sarsıldı şarkılar döküldü şarap
ömrüm eskir ve eksilir ve
böylece tırmalar sabrımı
son noktada dermanım kesilir
gurbetin üvey oğluyum sormayın inadımı
harmanla beni halim zaten olmuş harap
takvim şaşırdı ve on üçünde öldürüldüm
döndüm de yiten günlerime dövündüm.