yıkımları değil onurlarıyla
gittiler ve ayak izlerinde hala sızıyordu yağmur
onur biten her hikayede bir sondu
çünkü gerçek yine gerçekle taçlanırdı
hayallerinde yiğit olan şizofren
kök salmadığı toprakta ağaç olup kuruyamadan
kendi buz dağını eritti
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta