yıkımları değil onurlarıyla
gittiler ve ayak izlerinde hala sızıyordu yağmur
onur biten her hikayede bir sondu
çünkü gerçek yine gerçekle taçlanırdı
hayallerinde yiğit olan şizofren
kök salmadığı toprakta ağaç olup kuruyamadan
kendi buz dağını eritti
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta