Çalınmış Bahar Şiiri - Ahmet Tığlı

Palam palam dökülürken içime
Gönlümün penceresinde rakseden karlar
Zemheri ayazında üşürken düşlerim
Don yapan yüreğimden kayıyor baharlar.
Ben sana içimden ne kadar yaklaştıkça
Sen bana o kadar içinden uzaklaştın
Yaşamın makadam yolları
Yer yer öldürse de ruhlarımızı
Saklayamaz gözyaşlarımızı
Gözlerimizde donan bulutlar
Tıpkı zeytuni gözlerine sinmiş hüzün gibi
Gülümsemelerine yapışmış o buruk acı
Mutsuzluğunun duyulmaz çığlıklarıdır
Sen bu sun sevgili;
Umudun beklediği bahar.
Kadehlerin alımlı beyazlıkları
Gecelerin dağıtamaz kasvetini
Pas tutmuş gönüllere yağsa da karlar
Ağartamaz yüreklerin karanlıklarını.
Sen tükenme sevgili;
Bir yerlerde birik yine
Aşkın uzun kollarının bahşettiği mutluluk gibi
Çalınmış bir bahar kal ben de...

Ahmet TIĞLI 2.1.2016 (Sevgi Merdivenleri)