Karanlıktaki biçimli karaltılar aralıklarla
Bir sevme zamanı biçimsiz
Doğmuşsam eğer kesin ellerimdem doğmuşum
Kim sevmişse ellerinden sevmiş beni
Karanlıklardaki dakka dakka Noktürn
Karaltılarla soğ' muş Şohpen
Ellerim en güzeldi bu zamanlarda
Ama ellerim de elsizdi
Ellerimsiz çalmak seni ne güzeldi
Bir sevme zamanı şimdi biçimsiz
Ne güzel elleri yoktu ellerin
Benim de yoktu
Belki de ellerim ellerini saklayan çocuktu
Karanlıklardaki dakka dakka Noktürn
Şohpen bile ısıtamaz bizi
Bir sevme zamanı şimdi ellerimsiz
Bana doğru sevdim seni
Çalındıkça anımsanan o kadın
Ellerimsiz güzeldi sevda çalamazdım
Anımsandıkça sevilen o kadın çalındıkça
Köroğlu dinlerken evrenin tüm ezgilerini dinliyorum sanki: Seni.
Yalnız sen de biteceksin sonsuz kadanslarda
Ama ilkin çalayım seni ellerimsiz
Sonra severiz birbirimizi
Çalındıkça anımsanan o kadın
Kayıt Tarihi : 31.8.2003 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Yalım](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/31/calindikca-animsanan-kadin.jpg)
Sevgiler.
Umut Ülbegi
TÜM YORUMLAR (1)