ÇALINDI ELMA ŞEKERİM
Vaktinden önce büyüdüm ben
Suskun, kırgın, sancılıydı…
İçime akıttım, gözyaşlarımı
Saldım umutlarımı, yıldızlara
Sağır bir kalabalığın ortasında,
Haykırdım, cılız çığlıklarımı
Duymadı kimsecikler sesimi
Bakışlarımdaki uçurumları,
Görmek istemediler belki
Geceye sardım korkularımı
Yarım kaldım her şeye…
Hani şu gözlerini açıp kapayan,
Naylon oyuncak bebek vardı,
Benim ondan hiç olmadı…
Bir yirmi üç nisan gününü,
Yaşarken emanet pabuçla,
Bölük pörçüktü sevinçlerim
İçimde kopan fırtınaları,
Dindirdim, hep kendim…
Yoktu, sığınacak korunağım
Mutluluğa küstüm, başkası yerine
Hoş, kim çekerdi ki nazımı…
Hiç kimseye kırgın değilim
Bağışladım, içimde herkesi
Hayal ettiğim ne varsa,
Hepsine sahibim şimdi
Ama çalınan çocukluğum,
Geri gelmemek üzere gitti.
Çocukluğum benim için;
Doyamadığım elma şekerimdi…
16.5.201
Mine Türk Ay
Kayıt Tarihi : 17.5.2012 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiir, benim gibi çocukluğunu ''çocuklar gibi'' yaşayamayanlar için yazıldı.
Mine Hanım, emeğinize sağlık kutluyorum.
Selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (28)