-çalınan Yarınlar Şiiri - Hasan Turgut

Bir akıbet varda, hayrı görmedim.
Dalaşır tüm itler, kıran kırana.
Nedir davaları ,derdi, bilmedim.
Kim kime dum duma, vuran vurana.

Ortada bir ceset, bin parça bölük.
Nereden tutulsun, dağınık, çürük.
Birisi dalkavuk,diğeri hödük.
El pençe divan da, duran durana.

Kimler ağa paşa, beyi bilinmez.
Kimin eli kimin, şeyi bilinmez.
Heyulası bitmez,hey'i bilinmez.
Hayal meyal olmuş,kuran kurana.

Biri var yorulmuş, bitkin ve bitap.
Biri ağzı köpük, edemez hitap.
İyice çalmışlar,tutmuyor kitap.
Birbirinden hesap,soran sorana.

Birinde tamamen,düşme korkusu,
Birinde kalmamış, Allah duygusu.
Uyanır uyanmaz, sorar kabusu
Rüyayı hayıra, yoran yorana.

Yıllarca ezdiler, halkı el gibi
Herkes saf ve temiz ,sular sel gibi.
Şahlanış sonrası,kaçar yel gibi
Kalabaklıkları da, yaran yarana.

Yıllarca dünyay, dar ettiniz dar.
Yokmu sizde vicdan, zerre miktar ar
Hepsi hak aşığı,hepsi hakka yar.
Kutsal menzilede varan varana.

Kimi yılan çıyan, halkı sokuyor.
Kimi mani düzüp, destan dokuyor.
Kimi halicten de, gazel okuyor
Uyanın ey millet ,çalan çalana
Karışıyor vaatler ,yalan yalana