Çalılık Şiiri - Mert Sırakaya

karanlıkta çalılıkların dibindeyim
ay ışığını bekleyen seyyahın kendisi
gün doğunca şenlenen baharın sesiyim
bir gül tarlasından çaldım resmini

ismini sayıkladığım geceleri yazdım duru sulara
geceleri örttüm üstüne gündüzler boyunca
yangınları tutuşturan ayrılıklara
fırtınalar gönderdim yokluğunda

isimsiz sergilerin resimsiz salonlarında
resmini astığım sayısız kitap sayfasında
kasvetler büyüttüm yeşil düşlere binaen
yeşilsiz ormanların ücra parklarında

kara saplanmış patikaların zor yollarında
yolları aşmak umuduyla girdiğim
uykusuz zamanların bencil zindanlarında
ben yine uykusuz zamanlar yazdım
soluk rüyalarıma.