Çalıkuşu Şiiri - Fikret Ulaşlı

Sana ne zaman nerde nasıl bağlandım.
Sanki akışı yağmurun sele karıştığı
Yıldızların gök yüzü karanlığında kayıp kaybolup gittiği.
Çöl sessizliği gibi içimde kaybolan bir ümit.
Yokluğu yaşarcasına dudaklarımdan.
Dökülen kelimelerin namussuzluğu ben,ben,ben
Diye haykıran o gizli gücü görür gibi oluyorum.
Bu gün kararsız ve şuurszca yazdığım.
Ama adına ne şiir ne mektup nede bir not.
Diyebildiğim sadece ama sadece. mısralara dökebildiğim.
Adresi yolu ve mekanı belli olmayan.
Yüzlerce hatta binlerce öğüt,ağıt,çile ıstırap
hasret,sıla dolu bulgusu,felsefesi olmayan.
Sadece ben,ben,ben diyebildiğim.
İşte o dayanılmaz güçlü sesin ve senin esirin olduğunu anlayabildiğim.
kerhen bu hayatta senin ısdırabının merhalesi yoktur çalıkuşu.