Çalı Masalı Şiiri - Berna Kaya

Her beden ölü bulunmaz iki çalı arasında.
Ben soluk soluğa,feryat figan daldım
Bir boşluktan o boşluğa.
Baksan dere boyundan
Sanırsın telli yosma.
Dokunsan dikenleri kan akıtır
Gönül gözümden ayak ucuma...

Ateş böceğini kim bekler yıllarca?
Kaderine secde durmuş çalı kusu?
Alaycı baykuş,masum kelebek?
Birde ben varım işte çaresiz
Bir sarhoşun yer yatağına soyunmuş...

Eteklerim,çamur nakışlı çarşaflara dolanmış,
Arzularım,hırslara bezeli yastıklara gömülmüş,
Zorbalıkla bedenimde aşk oyunu oynanmış,
Ruhuma sıçrayan lekelerle kirlendi duygularım.

Zihnimde geceye tutunamamış savaşlar var
Cepheyi görmeden çekilen bayraklar...
Göz ferimde kanlı,kızıl ırmaklar var
O ırmaklara saldığım milyonlarca çocuklar...
Her biri su üstüne çıkamadan boğuldular.

Yapamadım,
Barınamadım hoyrat suların kalabalık sandalında.
Uyutamadım vicdanımı utanç kuyusunda.
Hep bir çalı arası limanda buldum beni
Sakladım benliğimi,yaralı bir serçenin hikayesi gibi.
Yaralarımı sarmadım ama;
Hiç olamadım da şikayetçi...
Şimdi bu masalı sonlandırıp,kaçmak vardı değil mi?
Ama;yine her yol bir çalı masalına sürükler beni.......

Berna KAYA
18.06.2022