Çalı Kuşu Şiiri - Yılmaz Tosun

Yalnızım tek başıma çaresiz ve çok mutsuz
Ne ayım nede günlerimin nasıl geçtiğini
Hatta tarihin neyi ispat edercesine sürekli ilerlediğini
Anlamaya çalışıyorum...
Kafamda ise binbirtürlü sıkıntı dert ve sonu gelmez sorular....

Bir ölüm sessizliği çığlık atıyor,kulaklarımda anlatılmaz şekilde
Sigara üstüne sigara yakıp küllerinde yüreğimin karartısını
Farkediyorum...

Zaman çoktan gece yarısını geçmiş şafağın ilk ışıkları
Perdenin arasından,benden hınç alırcasına gözüme ilişiyor
Ciğerim yanmış susuzluktan,buz gibi nefesini hisseder oluyorum
Ensemden usulca dokunan ellerini tutacakken
Bir ses kendime gelmemi sağlıyor
Asansörün o acı sesi duyuluyor çatı katından
Yavaşça kapının gözünden karşımda duran asansör kapısına bakıyorum
Sessiz ve ürkek bir çalı kuşu gibi korkak,
Elimde telefon kala kalıyorum koridorda....
Yine ürkek sesle yavaşça bitti,bu gecede başlamadan sona erdi
Artık arama dercesine yüreğime gem vuruyor prangalıyorsun
Paslı çürük eskimiş zincirle bağlıyorsun ellerimi
Tıpkı umarsız bir çalıkuşu gibi çırpınır oluyorsun avcının elinde....

Elimde olmuyor hiçbirşey olmuyor olamıyor
Ben sana koşarken yakınlaşmak için
Senin kafesine her yaklaşışımda uzunca engeller koyuyorlar önüme
Setler örüp dikenli teller geriyorlar sıf seni kurtaramayım diye...
Tam kurtaracakken seni,
alacakken namussuzların namlusundan,
sadece sonbir kanatçırpış seslerin yankılanıyor kulaklarımda
sonsuzluğa kanat açmış o sonsuz maviliğe gömüyorum seni,
ama seni sen olmasanda hep seveceğim çalı kuşum
seni sen olmadanda hep bekleyeceğim bir umutla çalı kuşu
seni allahına kadar koruyacağım yanında olmasamda çalı kuşu

Yılmaz Tosun...... çalı kuşu