-Çalı Şiiri - Gönül Çalımlı

Adaletinin delisiyim
aklıma haksızlık basmış
kapkara bir çalı gibi
kocaman yokluğun
işte şurama sığmış

ne kadar ölüyorsak
o kadar gül açıyor bak
Karadeniz'in hırçın,deli
dalgaları

galiba sen hep böyle saatlerde
her gün olduğun yerde
sözleri bozulmuş
eski bir yeminin
inançı gibi
çingenenin ağzında ki
o mecburi hüzünlü neşe
her acı halayın sonunda
dayımın elinden kaybolan mendil gibi
yürek burkan bir
bir derin boşluksun

sahi yok mu?
acının başka bir limanı
dilimde ki
ölü güvercinler
hep aklımın kıyılarına düşüyor
martılarım aç
fikrim ne çok fukara
yokluğunun boşluğunda

kader
nasıl da büyük bir detay gibi
çalışmış
acını
özlemini
yokluğunu
kolu kırık hayatıma
ama nasıl da bonkör
sunmuş sevgini
kanadı kırık yüreğime

ölüyoruz be yağızım
çığlık çığlığayız işte
taptaze bir şafağı doğurur gibi
en yangın halimizle
yanıyoruz işte
en çocuk ellerimizle
kolluyoruz işte
onurlu bir tarihi

ama hâlâ
mis gibi bir bahar kokusu gibi
aklının delisiyim
fikrimi gülüşün basmış...