Ben çaldığımda
başka biri olmuyorum
ama başka bir şey oluyorum
müzikten başka her şeyden boşalmış olarak
Bemim acım ya da
mutluluğum değil işittiğiniz
dokunuyorum
ilk vuruşta zaten kaybolan
kendi kendini
tüketen müziğe
Nerede müzik -
parmaklarımda ve sinirlerde mi?
notalarda mı?
klavyede mi?
kafamda mı?
Bilmiyorum daha
yalnızca çaldığım zaman bilebiliyorum
ve hiç bir açıklama gerekmiyor
müziğe yer açıyorum.
[”Kişiye Özel Kağıtlar” ’dan (1974) ]
Benny Andersen (d.1929, Danimarka)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!