Çaldım Sevgiyi Şiiri - Ahmet Ünal Çam

Çaldım sevgiyi annelerin kucağından,
Babaların şefkatli ellerinden
Çoktu onlarda, engindi denizlerden
Savurup rüzgarlara, gönderdim en acımasızlara
Ve aşsın tüm radarları, delip geçsin istedim, kalkanları
Taşlaşmadan yürekler,
Çekilmeden daha fazla tetikler
Ulaşsın istedim kan gölü orta doğuya

Tutundum ben de rüzgarlarına
Bulut bulut dalga dalga
Ulaştım kavgalara, döğüşlere
Ve acımasız savaşlara
Gökten sevgi dağıttık,
rüzgar rüzgar, nefes nefes

Kimisi aldı, ölmeden gülümsedi, başındaki cellada,
Kimisi çiçek uzattı, üzerine doğrulmuş namlulara

Ah canım ah neylesem olmadı!
Gaz maskesi takmıştı zalimler
Sevgiyi alanlar gözlerini usulca yumarken

Yeni emirler dinliyordu maskeli katiller telsizden
Kimisi pilot, kimisi Amerikan piyade
Ne gezer sevgi, ne gezer şefkat, hatta insaf nerde!
Gözlerinde nefret, zalimlik vardı daha ziyade
Cesetler gençti, gencecik
Kadın, çocuk ve masum binlerce bebecik

Topladım umutlarla, uçtum siyah göğe bulutlarla,
Amerika barış getirmeden zorla,
son umudu da tanklar ezmeden,..kaçtım,
kaçtım içimde yangınlarla

İçimde yıkılan duvarlara tuğla aramaya koştum.
Ne çare ki Dünya, “barış” diye bağıran katillerle dolmuştu.
Son sevgiyi suladım göz yaşlarımla
ama ….kurumuştu, solmuştu