Vadettiler güneşi boğdular karanlığa
Çaldılar sevdamızı yok oldu vuslatımız
Ruhsuz sevgisiz kaldı bak sen şu insanlığa
Yitirdik insanlığı sözde insan adımız
Döndük kuru dallara mustarip dalında gül
Sarıldık dikenlere terk eyledik gülleri
Kurumuş gül dalında nasıl öter ki bülbül
Madde perest liklerle bağladılar bağları
Maddeyle kirlettiler şu gönül aynamızı
Can canandan bihaber kopardılar ağları
Tuzsuz bibersiz aştan nasıl alırsın hazzı
Iraksan sevmelere boşa kılma namazı
Vurulmuş prangalar yürekler yangın yeri
Çıkmazlarda insanlık arar bir çıkış yolu
Şu dünyalık uğruna unuttuk sevmeleri
Yaşarız hicranları gözleri dolu dolu
Sevgisiz metaların var mıdır bir anlamı
Kurtul maddecilikten bul mana ötesini
Şu kısacık ömürde bırak kederi gamı
Kur sende şu gönlüne, sevgi ünitesini
Kayıt Tarihi : 7.3.2021 21:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!