Önce kapımızı,
Sonra umutlarımızı çaldılar.
Nereden bileceksin ki;
Gelenlerin Umut hırsızları olduğunu.
Önce gözümüze baktılar,
Sonra yüreğimizi yaktılar..
Umutlarım param parça,
Bakışlarım yangın,
Yüreğim köz içinde.
Hangi dağda kurt ölse,
İçimde bi köpek uluması.
Hangi çölde gül solsa,
İçimde bi çocuk ağlaması.
Kaldırmaz bedenim
Yüreğim kaldırmaz artık.
Önce umutlarımı,
Sonra yarınlarımı çaldılar.
Kader mi bu.?
Yoksa keder mi.?
Bilemedim..
Ben ben değilim artık
Kimse de sen değil.
Hem Bensizim, hem Sensiz..
Anla ey can.!
Rumumda bitti heycan..
Heyecanım da bitti, Ruhumda
Ruhumda bitti yolunda..
Artık herkes su gibi kendi yolunda
Sen bi dereye akarsın,
Ben bi Ummana.
Sen akar gidersin,
Ben kendi dalgamda boğulurum.
Korma gülüm.!
Korkma.!
Bu ilk fırtına,
Bu ilk dibe vurma değil
Ve bu son ölümde değil,
Son günüm de..
Bu yeni bi acı,
Yeni bi başlangıç,
Yeni bi merhaba belkide
Yeni bi veda, yeni bi hüzün,
Yeni bi kahroluştur..
Kimbilir gülüm kimbilir...
Mehmet SoysalKayıt Tarihi : 17.12.2013 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!