Tin tin sesinle uyandırırsın bizi,
Ne güzel vazifen var ey çalar saat,
Her seher vaktin de bozdun sessizi,
Ne güzel işlersin ey çalar saat.
Sen çalıp dururken ben uyanırım,
Sadece akşamdan kalan uykudan,
Dünyalık işlere kurgulanırım,
Bir gün evvelki planlarımdan,
Körelmiş gözleri açamaz mısın?
İşitmez kulağa duyurmaz mısın?
Ceset gibi yürüyen bu insanların,
Ruh derinliğine inemez misin?
Her sabah çalarsın vazifen aynı,
Her gün uyananlar sadece beden,
Birazda azaları uyandır gayrı,
Yatanlar çok şeyler bekliyor senden.
Ümitsiz çaresiz kalmışım İnan,
Uyandırsan nolur gerçek uykudan,
Vicdanı tükenmiş insafsızlara,
Yoksulun sesini duyurmaz mısın?
A. FIRAT
04.09.2004
SAAT:14.30
Kayıt Tarihi : 4.1.2011 23:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Fırat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/04/calar-saat-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!