bahtsızlığın yazısı alnıma çizilince
mil çekildi gözüme kor düştü ak gönlüme
ati şaşkına döndü ağladı ince ince
huzur suyu olanlar köz biçti pak gönlüme
tüm terslikler yığıldı yönüm dönüşte yitti
İnleyiverdi ruhum geçmişim çöpe gitti
Mevla’dan af diledim fanilik aşkı bitti
Ruhum doldu yeniden söz biçti pak gönlüme
mahcubiyet dokudum Çalap’ın karşısında
elim kolum tutuldu gerçeğin akışında
yol yordamdan çıkınca kaldım hakkın kışında
Allaha yalvarmaktan koz düştü pak gönlüme
hasretliğin özlemi ağrıtınca başımı
sonsuzluğa kaldırdım özde ki ataşımı
Ondan hiç şüphem yok ki var edecek işimi
hak yola gelmek için tez biçti pak gönlüme
şefaatim toplanıp artı yana aşınca
doğru yolu görüşten istemlerim taşınca
verdiğim söze dönüp aşkıyla kavuşunca
Yüzümü ak yaparak yoz biçti pak gönlüme
(31.10.2013) AZAP…
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!