Kandırıp da beni ela gözlerle
Kalbime izinsiz dalan utansın
Kırmızı dudakta tatlı sözlerle
Aşkıma kibriti, çalan utansın
Nerde söylediği o sevgi nerde
Bak işte dağları ediyor perde
Seviyorum diye atıp da derde
Beni hüzünlere, salan utansın
Ben ona uzattım sevgiyle elim
O ise soldurdu, dalımda gülüm
Bana bıraktığı, yaşarken ölüm
Ölmeden namazım kılan utansın
Bedduam olmadı nede bir kibir
Tanrıdan diledim birazcık sabır
Onla girerdim dar olsa da kabir
Ölürüm diyordu, kalan utansın
Prangayı vurdum ağzımda dile
Yaş olup süzülür gözümden çile
Günden güne yanıp dönerken küle
Bu aşkın hayrını bulan utansın
Necati diyor ki yazsam ne çare
Hasreti gönlümde hep pare, pare
Bıraktım kendimi gittiği yere
Benim bu halime gülen utansın
Necati KEÇELİ
İZMİR 25.02.2013
Kayıt Tarihi : 25.2.2013 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaçanlara
TÜM YORUMLAR (1)