Çalan çanlar çalsın yare...

yare yar diyemedim
ben
taksiratta buda
varmış
geçiyor günlerim
bir bir
ne umut var ne bir
ışık...

kahreden değil tek
zaman
kader de yoksun
sevdadan
ben neyliyem bu
dünyayı?
beni benden aşktan
çalan...

dönüyor boşu
boşuna
nefessiz soluk
misali
atılan her kulaç
mahkum
yokluğunda
hasretliğe...

yar dedim yar
edemedim
güzelliği kabus
gibi
can derdine düşmüş
sanki
güzel günler gelmez
artık...

geri kalan ruhsuz
beden
posası çıkmış ak
keten
hayat denen ömür
denen
kül oldu daha
ölmeden...

canım benim olmasa
da
çalan çanlar çalsın
yare
dermansız derdim ne
çare?
yaşamak mı pare
pare? ...

(Berlin,01.04.2014)