Dağ üzre kurulmuş şehri arşınladı adımlarımız
Ağzı mis gibi arpa kokan iki adam
Geride bırakılanları umutsuz, sırra kadem basan
Ve belki de yaşanmaması gereken o yürektekiler
Şehri terk etmekte olanın aklını istilâ etmekten istifa ettiği gün
Yine kalkacak kadehler onun şerefine
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta