Çalacaklar Diye Şiiri - Veysel Çeliker

Her gün sensizliğe ezgi…
Buruk bir hasret, yanındayken bile…
Geceler boyu özlem…
Belkilerle, soru işaretleriyle, bir dolu rüyalar,

Kabusum! ..
Üstelik sigaraya sen kadar alıştım.
Meyhanelerin yalnızlığı,
Kadehlerin vefasızlığı

Bunlar beni anlayan yegane dostlarım.
Zor bela zaptediyor,
Zamansız yağmurları, kirpiklerim
Bu kadar melankolik olmamalıydım

Düşlere hele hayallere
Hiç ama hiç inanmamalıydım…
Devir… Kerem ile Aslı devri değildi.
Hayır! .. Bu kadar SEVDALANMAMALIYDIM…

Bu içine tükürdüğümün dünyasında…
Bu dünya da yaşayanlardan mı olmalıydım?
Sigaramın dağıldı dumanı…
Elin kadehe çarptı.

Kırıldı kadeh…
Büküldü boynu, şarap döküldü…
Bir telaştır takıldı ayaklarıma,
Heyecan bedenimi sardı…

Boğazıma kadar KORKTUM…
Seninle olan anılarımı,
Gelecek için kurduğum hayalleri,
Çalacaklar sandım…

(BURSA 10.12.1970)