Çal kemancı…
Ne varsa içimde, ne biriktiyse bunca zaman,
Döksün tellerinden dökülsün.
Sözle anlatamadım, gözle yetiremedim,
Belki senin yayından çıkan ses anlar beni.
Belki o hüzünlü ezgilerde biri, “evet işte, bu onun kalbi” der.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta