Çal kemancı…
Ne varsa içimde, ne biriktiyse bunca zaman,
Döksün tellerinden dökülsün.
Sözle anlatamadım, gözle yetiremedim,
Belki senin yayından çıkan ses anlar beni.
Belki o hüzünlü ezgilerde biri, “evet işte, bu onun kalbi” der.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta