Karaysa da gözlerin, siyahsa da saçların,
Ben seni evvel ezel, “Çakır” diye tanırım.
Gidip yaban ellere, el olduğunda yarın,
Bir ben seni bu adla, anacağım sanırım.
İşte o gün Çakırım, bağım gülsüz kalacak,
Bitecek mutlu bahar, tüm çiçekler solacak,
Biliyorum aşkımın sonu hüsran olacak,
Mahşere dek içimi, yakacaksın Çakırım!
7 Eylül 1985 – Cumartesi / Ödemiş
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 14.4.2008 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzet Kocadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/14/cakirim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!