Çakır Gözlüm Şiiri - Erdal İrfan

marmara'nın derinliklerine
nzım gözünde bir boncuk düştü
yakacık tepelerinden gözyaşlarıyla izlerken ben
haber gelir çampınar'dan

-çakır gözlü amcan- gitti dediler
yüreğim yangın yeri
ateş düştüğü yeri yaktı yine
başsağlığı neye yarar be amcam
başı sağ olacak hal mi kaldı?

çakır gözleri boncuk boncuk
ölüm gözleri de anlamaz ki

kuşlar yasa durdu köklen yaylasında
-havada bulut yok / bu ne dumandır-
derken türkü bir yandan
-mahlede ölüm var / yasa duranda
babam gözlü amcam hak'ka yürüdü

hiç yaşlanmadan bu dünyadan
bir elinde kadeh gölgesinde yürür gibi şişenin
gençliğinin elinden tutup
zekkoş'unu yalnız bırakıp da
gencecik yürüdün gittin
çakır gözlü babamın yanına...

ucu ucuna eklenir acılar / ağlamayacağım sana sözüm var
bu gece beşyüze vuranda şekerim
yine de kadehleri sana kaldırıp içeceğim
bu gece dolunayın yanaklarında salıngaç kurup
sabaha kadar sarhoşça sallanacağım...

bir boncuk düştü çampınar sessizliğinde
ağıtlar yakılır çakır gözlü amcamın ardından...

yıllar geçende her dönüşüne
bir kanser mi götürür bizden?
önce babam,
sonra halam
ve peşinden büyük amcam
ve dahaları
sıra geldi sanırım amcam
hiç korkmadan ben de gelirim...

bu kaderimiz değil di ki
bu yaşanmak zorunda değil di ki
ahh çernobil
gözümün önünde gülücükler saçarak
çay içen yetkililer gelir
gelirde bin küfür ederim...

o nazım gözlüydü
o çakır gözlüydü
o benim amcam dı...

amcam dıı...

Erdal irfan............. Şişli

01-09-2005, 15:56