hiç yorulmak bilmeyen dedem
vefat etti bayramın üçüncü günü
çok severdi hayvanları
kendi eliyle ekip biçtiği tarlaları
ve bu yıl yetim hasat
ineklerin koyunların gözleri mahzun
sırıtıyor gümüş tabakada
dedemin canını alan acı tütün
sahibini arıyor ala kedi
nerede bu adam
yoksa şehre mi indi
bakınıyor etrafına
tüylerini okşayan kimsecikler yok
öksürmüyor artık dedem
ciğerleri ağzından çıkarcasına
çenesi bağlı
rengi mosmor
gözleri hafif açık
kalktı içimin gam kervanı
vuruldu içimin turnaları
ölmeden evvel üşüyorum derdi
torunum sırtımı iyi ört
iki yorganla titrerdi
çıkarmadı kasketini başından
Azrâil'e selam verdi
öyle ya efendisi idi milletin
köy ağladı arkasından
geri gelmiyor bir türlü dedem
defnedildiği kabristandan
27 Mart 2001
(2002 gittin şiir kitabından)
Kayıt Tarihi : 7.4.2018 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!