Çakır’a Mektup Şiiri - Duran Bükülmez

Akşamdan, sabaha uyuyamadım.
Gönlümü efkarın, aldı Çakır’ım.
Başımı yastığa, er koyamadım.
Aşkın yüreğimi, çaldı Çakır’ım.

Sevdan döşek oldu, aşkın yar bana.
Gecem zindan oldu, uykum dar bana.
Yazın sıcağında, düşen kar bana.
Alev kadehlere, doldu Çakır’ım.

Ne zaman teselli, verdiyse sözün.
İçimi acıttı, acılı yüzün.
Baharım hüzünlü, yaş dolu gözüm.
Beni deryalara, saldı Çakır’ım.

Sevdayı büyüttüm, sevgiyi biçtim.
Islandım yağmurda, karlı dağ geçtim.
Bir yalan uğruna, badeyi içtim.
Şöyle bir maziye, daldım Çakır’ım.

Ozanım diyorki, can taştı doldu.
Sevda kapısında, güvercin oldu.
Bülbüller ağladı, güllerim soldu.
Gözlerim yollarda, kaldı Çakır’ım.