Çakıltaşları·•• Şiiri - Ergin Borobey

O sabah uyandığımda,
Hiçbir şey eskisi gibi değildi.
Sokaklar boş…
Her şey paramparça.
Vesayeti olmayan bir nisan şansı gibi,
Heyecanlar kaybolup gitmişti…
Yürüyordum…
Büyük yürüyüşler olması gerekiyordu.
Etrafsız, zamansız ve tutarsız…
İlerleyen saatler gösterişsizdi.
Haber bültenleri hep aynı şeyi söylüyor,
Zaman geçmişe muttasıl izomorf işliyordu.
Dünyadan ayakkabı dükkânları gibi,
Bütün kalabalık hep aynıydı!
Yürüyordum…
Belki yoruldum hani,
Belki bakmaktan, galiba hatırlamaktan,
Ve belki de bütün keşkeler gibi
İçimde yığılıp kalan o sessiz vedalardan.
Yoruldum…
Bir zamanlar,
Sahipsiz gürültüler koştururdum ardından
Adam değildim…
Yorgun telaşlarda kaybederken düşleri
Vakitsizdim…
Yalan değildi yaşananlar
Oysa;
Portallarında insan yığınağı bu şehrin…
Olmadı…
Sen,
Gizli dünyamdın
Delice bir tutku, delice bir yaşam!
Böylesi çabuktur vedaların
Ölümse ölüm;
Zaten bir gün gelecek…
Sen zahmet etme boşuna.
Bu hayat zaten bitecek…