- Babama, Eşime ve Tüm Sevgili Öğretmenlerimize -
Hatırlıyor musun o çocukları
Yürekleriyle sevgi satan,
Ekmeklerine mutluluğu katık yapan
Çocukları.
Ayakları çıplak,
Hırpani üstleri,
Ama parlayan gözleriyle çocuklar.
İşte onlar,
Senin çocukların.
Işıldıyorsun sen
O çocuklara,
Deniz feneri misali,
Sevgili öğretmenim.
Doyurdun bilginle onları,
Bir lokma ekmeğe muhtaçken sen.
Yakınmadın hiçbir zaman,
Hissettirmedin kendi yalnızlığını
Hiç kimseye.
Sadece yüreğinle bilgini,
Sattın çocuklara.
Satmadın kendini hiçbir zaman
Ne haine yobaza, ne çıyana.
Bayraktarı oldun bilgi deryasının
Her zaman.
Sevgiye uzanan ellerini
Öpüyorum öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 10.3.2006 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Soyalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/10/cakiltasi-7.jpg)
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (18)