Çakıllı Yol Şiiri - Yusuf Kazak

Ah sana kavuşmak,
Koşmaktı, çakıllı yollarda yalınayak
Yürümekti yeni sönmüş ateşin küllerinde;
Yakmaktı değersiz bedenini,
Tazyikli sularından uzak…

Çakıllarla dolu,
Konakladığın köşkün yolları;
Boydan boya kanatırdı ayaklarımı,
Feryat ettirip nasırlarıma…
Çile yoluydu,
‘Nirvana’ya koşan müritlerin…

Dikenli çalılar vardı yollarında,
Çakıl taşlarıyla planlar kurmuş.
Yürürdüm hengamesinde,
Asık suratlı ağaçların;
Öteki şen ormanların aksi;
Hiddetliydi rüzgarlar, bulutlar belalı;
Kara mintanlar giyerdi gökkuşağı,
Taze yağan yağmurdan firar…
İstemezdi sanki kimse
Kavuşmamı köşküne…