Çakılıyorum... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Karadeniz'i, Ege'yi, Akdeniz'i
mavi gözlerinde yaşıyorum.
Kuva-i Milliye ruhunu, azmini
dalgalar arasında savaşır görüyorum.
Dedemin sesini duyuyorum
elinde tüfeğiyle
gemilerden inen Mehmetçiklerle...

Çakılıyorum resmine,
çakılıyorum mavi gözlerine.
Hainlerin karşısında
kaşların dimdik ayakta.
Çatmışsın onları;
'Geçit yok' demişsin
'geçit yok size bu vatanda..'

Dudaklarına bakıyorum
sanki canlanmışcasına
nutuklarını,
gençliğe hitabını dinliyorum
karşında çakılmışçasına...

Daha sonra, bana bakışlarından
kırgınlığını hissediyorum.
Haklısın,
haklısın paşam
seni çok iyi anlıyorum.
Ben seni, yakamda rozet değil
beynimde düşünce yapmalıyım.
Ben seni, hurafelere laf değil
dilimde hece yapmalıyım.
Sırtımdaki gömlek yerine
ilmek ilmek işlemeliyim düşünceme...
Bizlere bıraktığın bu emanete
sahip çıkmak uğruna,
bir değil
bin yıl girmeliyim
hücrelere...