Çakıldım... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Ellerin zincirin zoruyla
duvarın tecavüzüne uğradığında,
elektriğin suyla birleşip
seni vurduğunda.
Hele, o şeytanın üçlendiğinde,
beşlendiğinde
beni hatırla,
bendedir o tecrübe! ..

Duvarlara bak
eğer karanlıkta görebilirsen.
Kalemsizce, parmaklarımla yazdıklarımı.
Seni yazdım, seni çizdim
ilham aldım hayalimdeki gözlerinden
çizdim demir kapıya kipriğini kaşını...
Belki diyordum, olur ya bir gün
şaş kaza buraya uğrarsa
çizdiklerimi göremez ya
belki hisseder
hisseder de biter bu sürgün...

Çakıldım,
havadan çevrilmiş dört duvara
dostum deyip şeytanlaşan insanlara.
Biliyor musun;
Çektiğim, çakıldığım
ve de duvarın tecavüzüne uğradığım
hiç bir şey değil de
en çok sana çakıldım,
o koydu yüreğime! ..