Sıcak kumların üstünde yanıyor ayakların,
güzel bir günün güneşiyle doğmuşken.
Gökyüzü parıldıyor sana el sallarmış gibi
sen de ona el sallıyorsun gülümseyip.
Çakıl taşlarına bakıyorsun sonra,
orada ne gizli saklı diye...
Çocukluğun saklı orada, hatıraların karmaşasında,
kaybolan bir çocuk var çakıl taşlarının arasında.
Birbirinizle tekrar tanışırmışçasına,
oturuyorsun parkın bankında.
Uzatıp ayaklarını, tıpkı o zamanki gibi
kayboluyorsun gençliğinin ardında.
Kayıt Tarihi : 12.9.2024 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!