Çakil Taşları Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Zamansız mevsimlerde bastırdı sisler,
Bir hüznü baharına aldı yanlış günler,
Kaprisli gülücüklerin ürpertisi yalnızlığım,
Sığırcıkların baharını arıyorum.
Geleceğimi bilmek ister miyim?
Zaman yırtılıyor, hatıralar en başa geçiyor,
Sisler içinde sadece kuşları duyuyorum,
Eskimiş şehirlerde yitik gençliğimi soluyorum,
Yaralayıcı hoyratlık kabalığını yapıyor,
Taş kemerli köprülerden akıp giden sular,
Karanlık sular değil beni ürperten,
Silemediğim geçmişim ve korkunç çaresizliğim,
İçimde sakladığım ışık zaman içinde sükunete akıp gidiyor,
Sevdiğimin boşluğu karanlıklara karışıyor,
Ayağıma batan çakıl taşları, ben öksüz sayılmam.
Sessiz ve sisli yıllar bir siz eksiktiniz,
Ne yana dönsem dalgalar gibi çarpıyorlar,
Yaralanıyorum, yaralanıyoruz, gökyüzü karanlık,
Ay matemini unutmak mümkün mü?
Tek sığınağım ayağıma batan çakıl taşları,
Ne acıklı değil mi? Ben öksüz sayılmam.