Ben eskiden de yağmuru çok severdim
Çakıl taşlarından bir hayat dizerdim parmak uçlarıma
Bulutlar ağladığında
ıslak elbiseler giydirirdim ruhuma
Sonra adımı değiştirirdim
Süslü palyaçolara dönerdim o vakit
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yüreğine sağlık yorumladım izninle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta