Çakıl Taşları Şiiri - Hasan Gölbol

Asma yapraklarını sever misiniz?

Ben severim.

Asma yapraklarına bakan bir dost balkonundan

başkasının gözüyle gökyüzüne bakmayı?

Yontulmamış yerlerinizi yontmak ister misiniz?

Hadi gelin bir oyun oynayalım.

Bakmayın öyle şaşkın şaşkın!

Oyun oynamayı herkes sever..

Hayatımda ve zihnimde

Bir sonrakiliğe yürümek için neler yapmazdım

yahut bir öncekiliğe.

Burada kalmayayım da…

Neyim var benim…

Yürümeyi bilir misin?

Geri dönmek için geri geri mi yürümeli

tatmalı mı bu anı var eden her şeyi yeniden?

Siyahları var onların

beyazları

ve haylazları var.

Yuvaları var, bizimkileri kurduğumuz yerde

bizimkilerden evvel..

Çakıl taşları…

Çakıl taşları…

Kısmi hakikatler üzerine kurulmuş yaşamlarında

masalarını süsler unutulmamış aşkların kar küreleri.

Vardır onların da sanata dair bir fikirleri

ve aynı zamanda yalancısıdırlar geleceklerinin.

Hiçbir fikirleri yoktur ki zıttını kendinde düşünmeyen.

Asma yapraklarını sever misin?

Onlar da sever.

Onlar ki birer çakıl taşıdır.

Gökyüzündeki yıldıza hasret yaşarlar.

Bir gözleri kapalıdır hayal kurarken

ve yontulmamış yerleri yontulur durmadan.

Açılmamış kapıları açılır.

Okşanmamış yüzleri dövülür.

Yine de susarlar

susarlar…

Gökyüzündeki yıldıza hasret susarlar.

Öyledir ki her hayalinizi paylaşırlar sizinle

fakat yer almazlar hiçbir hayalinizde.

Korkarsınız dizinizi sürtmekten onlara

ama istersiniz ki yıldız sürsünler gözlerinize.

Çakıl taşları…

Çakıl taşları…

Birbiri ardına biriken bir yalnızlıktır onlarınkisi.

Gitmektedirler gidemezler

fakat gidilen her yol onlardandır.

Onlar ki birer çakıl taşıdır.

Gökyüzündeki yıldıza hasret yaşarlar.

Bir gözleri kapalıdır hayal kurarken

ve yontulmamış yerleri yontulur durmadan.

İnanırlar her vakit sevdikleri kadar sevildiklerine.

Değil midir ki en büyük doğrular, inanılmış yalanlardır.

Çakıl taşlarına basarak gökyüzüne baktınız

öyle değil mi?

Peki kaçınız gökyüzüne basarak

baktı çakıl taşlarına…

Bakmayın öyle oyun oynamayı herkes sever.