Yeryüzüne kök salmış bir ağacım
Ve dallarımla sana uzanıyorum gökyüzüm…
Gece ya da gündüz fark etmez
Başımı kaldırdığımda;
Mavilerinde,
Yıldızlarında kayboluyorum…
Bir düş kuruyorum zamanı belirsiz
Zaman ne ki; zamanı yaşamak istemiyorum sensiz
Zamanı yaşamadan takılıp gidiyorum o düşün peşine…
Belki bu düş sonsuzluğa götürecek beni
Gerisini düşünmek istemiyorum…
Hani çakıl taşları vardır
Toplarsınız da bir süre sonunda
Avucunuzda ısındığını hissedersiniz…
İşte ben de bembeyaz bir çakıl taşı buldum
Şeffaf, öyle güzel ki
Sanki içini görebiliyorum
İçimi ısıtıyor…
Geri kalan ömrümü bu çakıl taşına sığdırdım
Onu kaybetmem demek
Kendimi de kaybetmek olacak
Eğer gidersen ki buna engel olamam;
İçimde gidişinle bembeyaz bir boşluk olacak çakıl taşım..
Seni hep seveceğim…
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 15:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!